تدوین الگوی بومی مشاوره مسیر شغلی برای دانش آموزان مقطع دبیرستان و بررسی اثربخشی آن بر خودآگاهی، اطلاعات شغلی و خودکارآمدی انتخاب رشته این دانش آموزان

هدف از پژوهش حاضر تدوین الگوی بومی مشاوره مسیر شغلی برای دانش آموزان مقطع دبیرستان و بررسی اثربخشی آن بر خودآگاهی، اطلاعات شغلی و خودکارآمدی انتخاب رشته این دانش آموزان بود. روش: جامعه آماری در روش کیفی شامل: کتب و متون، متخصصان، مشاوران، معلمان و کلیه ی دانش آموزان دختر مقطع دبیرستان در جزیره خارک و شهر اصفهان در سال تحصیلی91-1390 و در روش کمی شامل: کلیه ی دانش آموزان دختر مقطع دبیرستان در جزیره خارک در سال تحصیلی91-1390بود. حجم پنج نمونه در روش کیفی با توجه به نوع نمونه گیری تا حد کفایت پیش رفت و در روش کمی حجم نمونه 30 دانش آموز بوده که به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه (15 نفر آزمایش و 15 نفر گواه) جایگزین شدند. نمونه گیری پنج جامعه روش کیفی نمونه گیری هدفمند و در روش کمی نمونه گیری تصادفی خوشه ای بود. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه خودآگاهی مسیر شغلی، پرسشنامه سنجش اطلاعات مسیر شغلی و پرسشنامه خودکارآمدی تصمیم گیری شغلی استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش کیفی و هم چنین از روش کمی تحلیل کواریانس استفاده شد. یافته ها: در این پژوهش الگوی بومی مشاوره مسیر شغلی که شامل خود آگاهی (ارزشها، مهارتها، رغبتها، شخصیت و استعداد)، کشف مسیر شغلی و طرح ریزی مسیر شغلی بود، تدوین شد و همچنین نتایج نشان داد که الگوی بومی مشاوره مسیر شغلی بر خودآگاهی، اطلاعات شغلی و خودکارآمدی انتخاب رشته دانش آموزان مقطع دبیرستان موثر بود. نتیجه گیری: می توان نتیجه گرفت که تدوین الگوی بومی مشاوره مسیر شغلی توانسته به دانش آموزان کمک کند تا از طریق هدایت و راهنمایی مناسب مشاوران، شناخت صحیح خود و همچنین از طریق آشنایی با رشته ها و مشاغل گوناگون، در انتخاب های مهم زندگی از جمله انتخاب رشته تحصیلی و انتخاب شغل با موفقیت عمل کنند.